Mükâfâtı verilen Fransız asıllı Amerikan Cerrahı. 28 Haziran 1973’te Fransa’nın Lyon şehrinde doğan
Carrel, 1900 yılında Lyon Tıp Fakültesinden mezun oldu.
Kanada’da kısa bir süre kaldıktan sonra Chicago’ya gelip Chicago Üniversitesi Fizik Laboratuvarında
çalışmaya başladı. 1908’de Rockfeller Tıbbî Araştırma Merkezine girdi. İkinci Dünyâ Harbi sırasında
Carrel ve hanımı Fransa’da bir laboratuvar hastahânesi kurdular; daha sonra Carrel’in emekliye
ayrıldığı târih olan 1939 yılına kadar tekrar Rockfeller Tıbbî Araştırma Merkezine döndüler. 1941’de
Fransa’ya dönen Carrel, insanların karşılaştıkları problemler ve pratik çözümleri konusunda faaliyet
gösteren "Fondation Pour l’Etude des Problemes Humains" Vakfını kurdu. Carrel 5 Kasım 1944’te
Paris’te öldü.
Carrel’in 1902 yılında geliştirdiği kan damarlarının birbirine bağlanması (dikilmesi) tekniği insan
vücuduna nakledilen organlara kan damarlarının bağlanmasında kullanıldı. Organ nakli ile yakından
ilgilenen Carrel, 1913 yılında yaptığı bir ameliyatla bir kedinin böbreğini başka bir kediye nakletti.
Ocak 1912’de bir piliçten aldığı kalp dokusunu bir in-vitro kültürüne nakletmeye muvaffak oldu. Bu
kültürü iptidâî bir halde olmasına rağmen 28 yıl süreyle canlı olarak muhâfaza etti. Dokuya gerekli
maddeyi sağlamakta son derece dikkatli olan Carrel, orjinal sun’î maddeye embriyonik piliç suyu veya
bâzı diğer sıvı besinler ilâve etti. Bu arada dokuyu tâze besinler içinde banyo da eden Carrel, artık
ürünlerin ortadan kaldırılması için kullanılmış maddeleri dışarı attı.
Birinci Dünyâ Harbi sırasında Henry Dakin ile çalışan Carrel, yaraları sodyum hipoklorit eriyiği ile
tedâvî etme tekniğini geliştirdi. Bu metod sâyesinde birçok yaralı insan tedâvi edilerek ölmekten
kurtuldu. Koyu bir Hıristiyan olan ve bir misyoner gibi çalışan Carrel; felsefe, sosyoloji ve fen
konularında eserler verdi. 1935’te İnsan Denen Meçhul, 1937’de Medenî İnsan, 1948’de Duâlar,
1938’de C.A. Lindbergh ile birlikte Organ Kültürleri adlı kitapları yazdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder