Abdullah Bin Ömer

Eshab-ı kiramın büyüklerinden; fıkıh, tefsir, hadis ilminde en üstün olanlarındandır. En çok fetva veren

ve "Fukaha-i Seb'a" adı verilen yedi Sahabiden biridir. Babası hazret-i Ömer, annesi Zeynep binti

Maz'un Cümeyhi'dir. Hicretten on dört yıl önce 608'de Mekke-i mükerremede doğdu. Peygamber

efendimize ilk vahiy geldikten üç sene sonra doğduğu da bildirilmiştir. 692 (H. 73)de aynı yerde vefat

etti. Kabri Muhasseb'dedir.

Babası İslamiyetle şereflenince çocuk yaşta Müslüman olan Abdullah bin Ömer, İslam terbiyesiyle

yetişti. Ailesiyle birlikte Medine-i münevvereye hicret etti. Yaşının küçüklüğü sebebiyle Bedr ve Uhud

savaşlarına gitmekten Peygamber efendimiz tarafından men olundu. Bu sebeple ilk defa Hendek

Savaşında bulundu. Mekke'nin fethi sırasında Resulullah efendimizin yanındaydı. Huneyn Savaşına

(Muharebesine) katılarak büyük kahramanlıklar gösterdi. Taif Muhasarasında (kuşatmasında) öncü

kuvvetleri arasında yer aldı. Mute ve Yermük Savaşlarında da bulundu. Veda Haccında Resulullah

efendimizin yanında idi. Hazret-i Ebu Bekr'in hilafeti zamanında Halid bin Velid'in isyan halinde

bulunan mürted (dinden dönen) kabilelere karşı açtığı sefere katıldı. Nihavend Savaşına, Kuzey Afrika

fethine, Sa'id bin As kumandasındaki Horasan ve Taberistan seferine katıldı. Hazret-i Osman'ı halife

seçen şurada halife olmamak şartıyla bulundu. Hazret-i Osman'ın şehid olmasından sonra halifelik

işleri ile ilgilenmedi.

Hazret-i Muaviye'nin hilafeti sırasında Yezid bin Muaviye ile Bizans seferine katıldı.

Hazret-i Hüseyin ve Abdullah bin Zübeyr ile beraber Yezid'e biat etmedi. Hazret-i Hüseyin ve Abdullah

bin Zübeyr'in, Yezid ve Haccac ile olan savaşlarına karışmadı. Hacca gitti ve orada vefat etti. Rivayete

göre Haccac tarafından zehirli mızrakla yaralanarak şehid edildi. Mekke'de son vefat eden sahabi

budur.

Abdullah bin Ömer, Peygamber efendimize çok bağlıydı. O'nun yolundan gitmek, ahlakıyla

ahlaklanmak isterdi. Daima Peygamber efendimizin huzurunda durur, her nerede Resulullah'ın namaz

kıldığını görse, orada namaz kılmadıkça rahat edemezdi. Çok cömerd, halim, selim bir zattı. Köle ve

cariyelerinden hangisini Allahü tealaya ibadet eder görse, hemen onu azad etmek adetiydi. Hatta

kölelerinin mahsus böyle görünerek kendisini aldattıklarını söylediklerinde; "Hayır için aldanmaktan iyi

şey var mıdır?” buyurduğu rivayet edilir. Dünya malına gönül bağlamazdı.

Buyururdu ki:

"Ey Ademoğlu! Bedeninle dünyada ol, kalbinle ahireti bul."

"Kambur oluncaya kadar namaz kılsanız ve kıl gibi oluncaya kadar oruç tutsanız, haramdan

kaçınmadıkça kabul olunmaz."

"Hikmet ondur, dokuzu sükut, biri de az konuşmaktır."

"İnsanın mahiyeti arkadaşından anlaşılır."

"Kendinden üsttekine hased, aşağıdakine tahakküm eden ehl-i ilim sayılmaz."

"Abdullah bin Ömer, Sahabe arasında muksirundan, yani binden fazla hadis rivayet edenlerdendi. Ebu

Hüreyre'den sonra en çok hadis rivayet eden O'dur. Öğrendiği hadis-i şerifleri yazardı.

Abdullah bin Ömer toplam 2630 hadis-i şerif rivayet etmiştir.

Hadis ve fıkıh alimleri arasında Abdullah bin Ömer, Abdullah bin Abbas, Abdullah ibni Zübeyr ile

Abdullah ibni Amr ibni As'a "Abadile-i Erbaa" (Dört Abdullah) ünvanı verilmiştir. Bu dört zat bir

meselede ittifak edince; Abadilenin kavli denilir. Ancak fıkıh kitablarında "Abadile = Abdullahlar"

denilince, ekseriya İbn-i Mes'ud, İbn-i Abbas ve İbn-i Ömer hazretleri kasdedilir.

Abdullah bin Ömer, Eshab-ı kiramın en büyük fıkıh alimlerindendir. Fıkıh alimlerinin fetvalarının çoğu

ve Ehl-i sünnetin dört büyük imamından biri olan İmam-ı Malik'in fıkhi bilgileri, Abdullah bin Ömer'in

fetvalarına dayanır. İnsanlara 60 sene fetva verdi. Fetva verirken çok dikkatli davranırdı.

Yüzüğünün taşında; Abede'l-lahe lillah, yani Allahü tealaya Allah için, halis ibadet eden yazılı idi.

Allah'tan başka kimseden korkmazdı. Bir gün yolculukta önlerine bir aslan çıktı. Yanındakiler çekinerek

yürümediler. Abdullah bin Ömer, aslanın yanına gidip, kulağından tuttu ve onu yoldan kenara çektikten

sonra dedi ki: "Resulullah'dan işittim: "İnsanoğlu Allah'tan başkasından korkmazsa, Allahü teala

ona hiçbir şeyi musallat etmez." buyurdu.

Abdullah bin Ömer'in, Peygamber efendimizden bizzat işiterek bildirdiği bazı hadis-i şerifler:

İstediğini ye, istediğini giyin. İnsanı yanlış yola götüren israf ve tekebbürdür. (Yani kendini

başkalarından üstün görmedir.)

Nasihat olarak ölüm yeter.

Can gargaraya gelmedikçe kulun tövbesi kabul olur.

Allah'ım senden sıhhat, afiyet ve güzel ahlak isterim.

Ancak iki kişiye gıpta edilir: Bunlardan birine Allahü teala servet vermiş, o da bu serveti hak

yolunda sarf etmiştir. Diğerine de ilim vermiş, o da ilmiyle amel etmiş ve başkalarına da

öğretmiştir.