Ali Fehmi Cabiç

Bosna-Hersek Müslümanlarının dini lideri ve edebiyatçı. 1853’te Mostar’da doğdu. Babası Mostar
müftüsü Şakir Efendidir. Tahsilini doğduğu yerde tamamlayan Ali Fehmi, babasının vefatı üzerine
Mostar müftülüğüne tayin edildi (1884). Bir taraftan vazifesine devam ederken, bir taraftan da talebe
yetiştirdi.
Ali Fehmi, 1899’dan sonra siyasete atılarak Avusturya İmparatorluğundan muhtariyet elde etmek
isteyen Bosna-Hersek Müslümanlarının lideri oldu. Bu yüzden bölgeyi işgal etmiş olan Avusturya
makamları tarafından görevden alındı (1900). Çalışmalarına devam etmek için altı kişilik bir heyetle
İstanbul’a geldi (1902). Bu durumu fırsat bilen Avusturya hükümeti, Ali Fehmi'nin memleketine
dönmesine müsade etmedi. O da İstanbul’a yerleşti. İlmi ile kısa zamanda İstanbul’un meşhur
alimlerinin takdir ve itibarını kazandı. Bir süre Meclis-i Maarif üyeliği yaptı. O zamana kadar İstanbul’da
okutulmamış olan Müberred’in El-Kamil'ini okutmaya başladı. 1906’da Darülfünun Arab Dili ve
Edebiyatı müderrisliğine tayin edilen Ali Fehmi, Osmanlı Meclis-i Meb’usanındaki Arab ülkeleri
mebuslarına hitaben Bosna ve Hersek’in durumunu anlatan bir broşür neşretti. Broşürdeki görüşleri
Babıali’nin o günkü siyasetine ters düştüğünden Darülfünun'daki görevinden alındı (1908). 12 Ağustos
1918’de vefat etti. Edirnekapı Mezarlığına defnedildi.
Ali Fehmi Cabiç, Arab dili ve edebiyatı alanında çeşitli eserler yazmıştır. Bilinen eserleri şunlardır: 1)
Hüsn-üs-Sahabe fi Şerhi Eşar-is-Sahabe: Eshab-ı kiramın şiirlerinin şerh edildiği bir eserdir.
Açıklanan şiirin yanında ayrıca o sahabinin kısaca hayat hikayesi vardır. 2) Tilbet-üt-Talib fi Şerhi
Lamiyyeti Ebi Talib: Arapça olan eser, Ebu Talib’in söylediği “Lamiyyeti Ebi Talib” adlı şiirin
açıklamasıdır. Eser İstanbul’da Ruşen Matbaasında basılmıştır.