Ahmed Hasib Efendi

Osmanlı alimlerinden. Mü’minzade diye de bilinir. Bursa’da doğdu. Doğum tarihi belli değildir. Medrese
tahsilini tamamladıktan sonra 1708’de devrin meşhur müderrislerinden Süleyman Efendiye muid
(asistan) oldu. Şeyhülislam Ebu İshak İsmail Efendi tarafından imtihan edilerek 1716’da Esediyye
Medresesinde müderrisliğe başladı. Daha sonra çeşitli medreselerde müderrislik yaptı ve 1735
Nisanında Bosna’ya tayin edildi. Tokat, Kayseri ve Manisa’da kadılık yaptı. Manisa kadılığından
alınınca İstanbul’a geldi. Bir süre sonra İstanbul’da vefat etti (1752).
Ahmed Hasib Efendi birçok ilimleri haiz (ilimlere sahib) bir alim idi. Eserlerinden bazıları şunlardır:
1) Silk-ül-Leali-i al-i Osman: Osmanlı tarihi ile alakalı manzum olarak yazılmış bir eserdir. Eserde
Fatih devri şairlerinden, tabiplerinden, şeyhlerinden, vezirlerinden ve ümeradan, bazı tarikat
büyüklerinin menkibelerinden ve Fatih devrinde tamir edilen türbe, cami gibi binalarla bazı yeni
yapılardan bahsedilir. Yazarın hattı ile olan eser Süleymaniye Kütüphanesi Halet Efendi kısmı 596
numarada kayıtlıdır. 2) Ravzat-ül-Kübera: Eserde 1703 Edirne Vak’ası anlatılmaktadır. Yazarın hattı
ile olan nüsha Murad Molla Kütüphanesinde 1437 numarada kayıtlıdır. 3) Mecmua-i Tevarih:
Hekimoğlu Ali Paşanın 21 Nisan 1742’de tekrar sadarete gelmesi üzerine söylenen kaside, gazel,
tebrik gibi şiir ve yazıların isteği üzerine bir araya getirilmesinden meydana gelmiştir. Eserin yazarın
hattı ile olan nüshası Süleymaniye Kütüphanesi Esad Efendi kısmında 3388’de kayıtlıdır. 4)
Dergahname: İstanbul’daki yedi tekkeden bahseden mesnevi tarzında 129 beytlik bir eserdir.